ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΑΠΟΜΕΙΝΕ...

Με την νέα διοικητική μεταρρύθμιση της χώρας η τύχη της μικρής μας πατρίδας της Ρεντίνας είναι άγνωστη.
Τον τελευταίο καιρό ακούγεται όλο και περισσότερο ότι ο Δήμος Ρεντίνας θα καταργηθεί και ότι με την συνένωση των νέων δήμων που θα προκύψουν μετά την διοικητική μεταρρύθμιση, είναι πολύ πιθανόν να πάμε στους Σοφάδες.
Με την νέα Διοικητική Μεταρρύθμιση (ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ) το σίγουρο είναι ότι, προβλέπεται συγχώνευση των 1.014 Δήμων και 120 Κοινοτήτων που υπάρχουν σε 400. Υπάρχει ωστόσο η δυνατότητα να εξαιρεθούν από τις συνενώσεις κάποιες ιστορικές Κοινότητες.
Το θέμα να παραμείνει η Ρεντίνα Δήμος ως ιστορική κοινότητα, πρέπει να αποτελέσει σύντομα θέμα συζήτησης μεταξύ των φορέων του χωριού μας και αν είναι να διεκδικήσουμε κάτι τέτοιο, πρέπει να το κάνουμε με σχέδιο και επιχειρήματα, ύστερα από γόνιμο διάλογο. Με κραυγές της τελευταίας στιγμής δεν πρόκειται να βγει τίποτε.
Πρέπει να καταβληθούν πολλές και συντονισμένες έντονες προσπάθειες, ώστε να παραμείνει ο δήμος
ανεξάρτητος ή και προς την κατεύθυνση εθελουσίας συνένωσης όμορων ορεινών κοινοτήτων.
Εμείς οι Ρεντινιώτες δεν είναι ότι δεν θέλουμε αλλαγές. Οι αλλαγές όμως και το διοικητικό καθεστώς θα πρέπει να είναι προς την σωστή κατεύθυνση και όχι να υπερισχύσει το δίκιο του ισχυρότερου.
Καθολικό αίτημα θα πρέπει να είναι ο νομός μας να αποτελείται από εύρωστους δήμους, με πόρους ικανούς να ανταποκριθούν στις ανάγκες ενός κατά μεγάλο μέρος ορεινού νομού. Και σε κάθε αναγκαία τελικά
περίπτωση να γίνει αποκέντρωση υπηρεσιών στις έδρες των δήμων που θα καταργηθούν.
Στη μελέτη του Ι.Τ.Α. προβλέπονται οι όροι και οι προϋποθέσεις για το σύστημα διακυβέρνησης των νέων ΟΤΑ, χωρίς να παραβλέπονται όμως τα σοβαρά μειονεκτήματα που επέφερε στην Ελληνική κοινωνία η εφαρμογή της Διοικητικής Μεταρρύθμισης (ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ Ι).
Πρόταση των κατοίκων της Ρεντίνας θα πρέπει να είναι;
• Να παραμείνει ο Δήμος της Ρεντίνας γιατί με το Π. Δ. 339/ΦΕΚ180 του 1995 αναγνωρίστηκε ως ιστορικός και παραδοσιακός και για λόγους ιδιαίτερης ιστορικής σημασίας
• Να μην χαθεί το όνομα της Ρεντίνας και ει δυνατόν να αυτονομηθεί Η διατήρηση του Δήμου Ρεντίνας ως ιστορικής κοινότητας, λόγοι που συνηγορούν στο εύλογο αυτό αίτημα είναι ότι, με τους ορεινούς δήμους είναι προφανές ότι δεν μπορούν να μπουν ούτε πληθυσμιακά κριτήρια, ούτε διαμερισματικά, παρά μόνο χιλιομετρικά και μορφολογικά.
Άλλωστε το σύνταγμα (101 παρ.2) αναφέρει. «Η διοικητική διαίρεση της χώρας διαμορφώνεται με βάση τις γεωοικονομικές, κοινωνικές και συγκοινωνιακές συνθήκες».
Η αναφορά στις τρεις αυτές επί μέρους ενότητες θα πρέπει να αποτελέσει τον οδηγό στην εξειδίκευση των κριτηρίων στην διαδικασία αναζήτησης λύσης.
Θα πρέπει λοιπόν να ληφθεί σοβαρά υπόψη η γεωγραφική ιδιαιτερότητα ως προς τις συνενώσεις των Ο.Τ.Α. Τα γεωγραφικά κριτήρια έχουν ιδιαίτερη σχέση επί πλέον με την γεωμορφία δηλαδή την ορεινότητα ή την πεδινότητα της περιοχής.
Τα ιδιαίτερα αυτά γεωγραφικά χαρακτηριστικά του φυσικού χώρου, θα πρέπει να σχηματίζουν μία ευρύτερη γεωγραφική ενότητα. Άλλες ανάγκες έχουν οι κάτοικοι ορεινών περιοχών, άλλη πολιτική χρειάζεται να εφαρμοσθεί, για να μην ερημώσει εντελώς η ορεινή ύπαιθρος.
Θεωρείται κατά συνέπεια ότι, για να είναι επωφελής μια συνένωση των ορεινών κοινοτήτων, είναι απαραίτητο να ισχύσουν ορισμένα κριτήρια. Τέτοια κριτήρια είναι:
1. Η οικιστική λειτουργία και γειτνίαση, όπου οι ορεινές κοινότητες δεν έχουν καμιά οικιστική
λειτουργία και γειτνίαση με τις πεδινές κοινότητες.
2. Η συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση μέσα από το ίδιο δίκτυο, όπου οι ορεινές κοινότητες έχουν
συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση από το ΚΤΕΛ μέσα από το ίδιο δίκτυο.
3. Η γεωγραφική ενότητα, όπου οι ορεινές κοινότητες ανήκουν στην ίδια ορεινή περιοχή και
αποτελούν ίδια ξεχωριστή γεωγραφική ενότητα.
4. Κοινές δράσεις, που απαιτούνται για τις ορεινές κοινότητες για την αντιμετώπιση των
κοινών προβλημάτων και κατά καιρούς έχουν αναπτύξει στο παρελθόν κοινές δράσεις.
Επειδή η εθελοντική συνένωση προϋποθέτει την κοινή συμφωνία και αποδοχή και άλλων θεμάτων, όπως αυτό της έδρας του νέου Δήμου, κρίνουμε σκόπιμο να αναφέρουμε τα εξής:
Η Ρεντίνα δικαιούται να αποτελέσει την έδρα του νέου Δήμου, αφού κηρύχθηκε από την πολιτεία παραδοσιακός οικισμός για την διατήρηση της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της (ΦΕΚ 183/1097), το 1967 χαρακτηρίστηκαν τα μνημεία της ιστορικά και διατηρητέα (απόφαση
Υπ. Πολιτισμού ΦΕΚ 4701/1967) και έγινε Δήμος το 1995 για ιδιαίτερης ιστορικής σημασίας λόγους (ΦΕΚ 594/1978).
Αναμφισβήτητα το δικαιούται η Ρεντίνα να κατακτήσει την έδρα του νέου Δήμου, (το μέλλον ορίζεται από το παρελθόν της), διότι διετέλεσε ιστορική πρωτεύουσα των Αγράφων κατά το παρελθόν.
Δεν είναι επίσης τυχαίο το γεγονός ότι, από το 1525 η Ρεντίνα άκμασε και έγινε το κυριότερο κεφαλοχώρι της περιοχής, οικονομικό, πνευματικό κέντρο, τόπος συνάντησης της Δημογεροντίας των Αγράφων και
πρωτεύουσα του Δήμου Μενελαϊδος.
Το 1833 αλλά και το 1881, η Ρεντίνα ως το μεγαλύτερο χωριό της περιοχής με την ενδιαφέρουσα πορεία της στον χρόνο, γίνεται και πάλι πρωτεύουσα του Δήμου Μενελαϊδος με έμβλημά της το ελάφι.
Κατά το έτος 1907 ο τότε Δήμος περιελάμβανε τα χωριά Ρεντίνα, Παλιά Γιαννιτσού, Σμόκοβο, Θραψίμι, Λακρέσι, Φωτιάνα και Άγιος Ιωάννης.
Αυτά όλα για την ιστορία κι αν οι καιροί τώρα επιβάλλουν αλλαγές, όσο κι αν όλα γύρω μας αλλάζουν, δεν πρέπει να ξεκόψουμε από το παρελθόν μας, γιατί το παρελθόν ορίζει πάντα το μέλλον.
Η Ρεντίνα και οι Ρεντινιώτες δικαιούνται να ελπίζουν…